Mija kolejny już dzień naszego podążania za światłem, które oświeca każdego człowieka, za Jezusem Chrystusem. Dziś słuchamy Jego nauczania: udajemy się na Górę Błogosławieństw, słuchamy przypowieści, jesteśmy świadkami rozmowy z uczniami: ubogim głosi się Dobrą Nowinę.
To posłannictwo Chrystusa realizuje dziś Kościół święty. Na mocy święceń, do głoszenia słowa Bożego powołani są przede wszystkim biskupi i kapłani, a pomocą służą im diakoni. Ambona i konfesjonał to dwa główne miejsca wysiłków kapłańskich w głoszeniu słowa.
Przyjrzyjmy się, jak na Chrystusowe wezwanie do głoszenia Ewangelii odpowiadał bł. ks. Br. Markiewicz. Sięgnijmy po kilka przykładów z różnych placówek duszpasterskich, w których posługiwał bł. Bronisław.
Ks. Bronisław poświęcał wiele czasu na katechizację dzieci i młodzieży - pisze o. Władysław Kluz OCD w życiorysie michalickiego Zakonodawcy pt.: Mąż modlitwy i czynu - Młody kapłan pilnie obserwował życie ówczesnej wsi galicyjskiej. Przerażony był nagminnym pijaństwem, które powodowało nie tylko straszną nędzę, ale było powodem nie kończących się awantur, bijatyk, nienawiści i utraty zdrowia. W miarę swoich sił błagał w kazaniach, przekonywał, przedstawiał ludowi, aby dla swojego dobra zerwał z tym nałogiem. (...) W lutym 1870 r. ks. Markiewicz został mianowany wikariuszem parafii katedralnej w Przemyślu. (...) Już o godzinie piątej rano miody kapłan szedł do konfesjonału (...) Został mianowany kapelanem więzienia. Do więźniów szedł (...) przede wszystkim z sercem i uśmiechem. Budził w nich optymizm i przekonanie, (...) że cala przyszłość jest przed nimi, jeśli tylko odrodzą się wewnętrznie (...). Wikariuszowi nie wystarczały lekcje religii w szkołach. W wolnych chwilach chodził do okolicznych wiosek i zbierał dookoła siebie dzieci i młodzież wiejską, zajętą wypasaniem bydła, i uczył katechizmu.
Kiedy został proboszczem, najpierw w Gaci k. Przeworska, potem w Błażowej, a wreszcie w Miejscu Piastowym, skupił się szczególnie na działalności trzeźwościowej, ale nie zapomniał też o pracy nad formowaniem duchowym młodzieży i dorosłych parafian.
